Jak polska strategia dot. wodoru wypada względem tych w innych europejskich krajach? Czy jej cele są wystarczająco ambitne i zgodne z tymi na poziomie całej wspólnoty? Czy zawiera ona w sobie aspekt współpracy międzynarodowej w zakresie wodoru? Na te i inne pytania odpowiada świeżo wydana publikacja “The Geopolitics of Hydrogen” wydawnictwa Springer, w której znajduje się rozdział o polskiej gospodarce wodorowej autorstwa ekspertów Instratu – Michała Smolenia i Wojciecha Żelisko.
Książka dostępna jest w sprzedaży, a tutaj można pobrać darmowy e-book. Bezpośredni link do polskiego rozdziału “International Dimension of the Polish Hydrogen Strategy. Conditions and Potential for Future Development” dostępny jest tutaj.
Polska Strategia Wodorowa
Polska jest obecnie jednym z największych europejskich graczy w zakresie wodoru, produkując go w ilości około 1 miliona ton rocznie. Niemal całość wytwarzanego w ten sposób paliwa to tzw. wodór szary, który powstaje w procesie reformingu parowego metanu. Wiąże się on ze znacznym zużyciem gazu ziemnego oraz wysokimi emisjami CO2. To właśnie emisyjność aktualnej gospodarki wodorowej wraz z coraz silniejszą presją na działania dekarbonizacyjne na poziomie UE sprawił, że rząd przyjął pod koniec 2021 r. Polską Strategię Wodorową. Określa ona drogę rozwoju wspomnianej gospodarki w perspektywie kilkunastu kolejnych lat i w kierunku jej “zazielenienia”, tj. stopniowego zastępowania wodoru szarego zielonym, generowanym bezemisyjnie dzięki czystej energii z OZE.
Opis rozdziału i wybrane wnioski
Eksperci Instratu przeprowadzili w rozdziale “International Dimension of the Polish Hydrogen Strategy. Conditions and Potential for Future Development” ocenę Polskiej Strategii Wodorowej poprzez podsumowanie obecnej gospodarki wodorowej w Polsce, opis jej potencjału i stojących przed nią wyzwań, czy też osadzenie jej w szerszym kontekście krajowej i unijnej polityki energetycznej.
Wybrane wnioski z rozdziału:
- Mimo względnie ambitnych celów postawionych w krajowej strategii wodorowej, Polsce będzie trudno utrzymać obecną, mocną pozycję na europejskiej scenie wodorowej;
- Czynnikami hamującymi szybszy rozwój gospodarki zielonego wodoru są m.in. niedobór czystej energii z OZE, która musi w pierwszej kolejności trafiać do sektora elektroenergetyki i wypychać emisyjne źródła z miksu, oraz brak właściwych regulacji prawnych, ułatwiających inwestycje w ten nośnik energii;
- Polska, póki co, nie określa swojego podejścia do planów rozwoju europejskiego i globalnego rynku wodoru, polegającego na uruchomieniu wielkoskalowego handlu. W przyszłości, jeśli opłacalność przesyłu i magazynowania wodoru w dużej skali zostanie potwierdzona, Polska może włączyć się do tego rynku, a wodór z niego pozyskiwany służyć budowaniu bezpieczeństwa energetycznego.
Więcej informacji o wodorze w Polsce można znaleźć w innych publikacjach Instratu, w szczególności w raporcie “Polska prawie bezemisyjna” z grudnia 2023 r. oraz artykule “Policies for a sustainable hydrogen economy in Europe” z października 2023 r. Raport wyznacza ścieżki transformacji energetycznej do 2040 roku i pokazuje, jaką rolę może odegrać zielony wodór w dekarbonizacji polskiej gospodarki. Artykuł wskazuje natomiast poprawny kierunek rozwoju regulacji dla europejskiej gospodarki zielonego wodoru, by służyła ona wyższym celom dążenia do neutralności klimatycznej przez Unię Europejską.
Źródło: Fundacja Instrat
