Gasunie zajmująca się infrastrukturą energetyczną, jest planowanym operatorem przyszłej sieci wodorowej na Morzu Północnym. Wiadomość ta została ogłoszona wieczorem 6 czerwca przez ministra ds. klimatu i polityki energetycznej Roba Jettena w liście do holenderskiej Izby Reprezentantów.
W swoim liście w sprawie Planu Infrastruktury Energetycznej Morza Północnego do 2050 r. Jetten podkreśla znaczenie wyznaczenia planowanego operatora w celu ochrony interesów publicznych. Ponadto wyznaczenie operatora daje rynkowi pewność, że infrastruktura będzie dostępna. W świetle kluczowej roli, jaką produkcja wodoru na morzu ma odegrać w przyszłym rozwoju morskiej energetyki wiatrowej, Jetten zwrócił się do Gasunie o uruchomienie sieci wodorowej. Ta z kolei pomoże osiągnąć cele klimatyczne i niezależność energetyczną oraz poprawi konkurencyjną pozycję Holandii.
Kluczowa pozycja dla energii z wiatru
Podobnie jak inne kraje położone nad Morzem Północnym, Holandia ma wielkie ambicje, jeśli chodzi o zwiększenie i rozwój morskiej energetyki wiatrowej, i ma do tego wyjątkową pozycję. Offshore pomaga uczynić dostawy energii zrównoważonymi i przystępnymi cenowo oraz będzie nadal szybko i dynamicznie rosnąć. Sprawia również, że Holandia i Europa są mniej zależne od energii z innych krajów i poprawia konkurencyjną pozycję Holandii. Wraz z dalszym rozwojem MFW od 2030 r., produkcja wodoru na lądzie i na morzu stanie się niezbędna. Od 2030 r. przesyłanie całej energii wiatrowej generowanej na morzu na ląd w postaci energii elektrycznej będzie coraz trudniejsze.
W tym miejscu pojawia się wodór, który staje się świetną alternatywą, biorąc pod uwagę szerokie możliwości przesyłowe oferowane przez gazociągi oraz fakt, że jest stosunkowo łatwy do magazynowania. Jest to kluczowe, jeśli chcemy mieć wystarczającą ilość dostępnej energii, także wtedy, gdy nie wieje wiatr lub nie świeci słońce. Oprócz korzyści dla systemu energetycznego, „morski wodór” oznacza również, że na lądzie potrzeba będzie mniej infrastruktury w tym kabli i elektrolizerów. Co więcej, przesył wodoru jest bardzo (opłacalny), co oznacza, że obniży całkowite koszty infrastruktury energetycznej. Dodatkową korzyścią jest to, że te rurociągi na Morzu Północnym mogą być również wykorzystywane do importu wodoru z innych krajów Morza Północnego.
– Cieszymy się, że rząd zaufał Gasunie i zamierza powierzyć jej tę istotną rolę operatora morskiej sieci wodorowej. Jesteśmy gotowi, podobnie jak robimy to na lądzie z krajową siecią wodorową, aby rozpocząć pracę nad budową sieci na Morzu Północnym, która będzie miała nie tylko dobre połączenia z naszą siecią krajową, ale także z sąsiednimi krajami. Nie trzeba dodawać, że będziemy analizować, czy i w jaki sposób możemy ponownie wykorzystać istniejącą infrastrukturę gazową na Morzu Północnym – skomentował Willemien Terpstra, dyrektor generalny Gasunie.
Ważny interes publiczny
Rozwój morskiej sieci wodorowej służy interesowi publicznemu. Wkrótce minister powierzy Gasunie, jako planowanemu operatorowi sieci, zadanie ochrony tego interesu publicznego w rozwoju sieci, klasyfikując ją jako usługę świadczoną w ogólnym interesie gospodarczym. Gasunie będzie współpracować z właścicielami rurociągów w celu zbadania możliwości ich ponownego wykorzystania. Operator otrzyma dotację z Funduszu Klimatycznego na realizację tego zadania. Do nowego rządu będzie należała decyzja, jakie środki udostępnić na budowę i eksploatację morskiej sieci wodorowej.
Dzięki swojej infrastrukturze Gasunie przyczynia się do przejścia na przystępne cenowo, niezawodne i zrównoważone dostawy energii dla Holandii. Na zlecenie rządu Gasunie rozpoczęło prace nad budową krajowej sieci wodorowej w 2023 r., głównie poprzez zmianę przeznaczenia istniejących gazociągów. Operator bada również możliwości magazynowania i importu wodoru. Oprócz rozwoju sieci wodorowej na Morzu Północnym, pracuje nad uruchomieniem rynku wodoru, zwiększeniem zaufania ze strony przemysłu i wzmocnieniem pozycji Holandii jako bramy do europejskiego systemu energetycznego.
Źródło: Gasunie
