Strona główna » Samoloty zasilane zielonym paliwem w Polsce. Jak daleka jest to przyszłość?

Samoloty zasilane zielonym paliwem w Polsce. Jak daleka jest to przyszłość?

Udostępnij

European Energy podpisała umowę z Metafuels AG, szwajcarską firmą zajmującą się technologiami lotniczymi, w sprawie utworzenia zakładu produkującego syntetyczne paliwo lotnicze (eSAF) w pobliżu Padborg w południowej Danii. Nowy zakład ma zostać zbudowany w sąsiedztwie instalacji produkującej zielony wodór firmy European Energy.

Zakład będzie w stanie produkować około 12 000 litrów eSAF dziennie. Obiekt ten jest elementem szerszych wysiłków na rzecz osiągnięcia celów klimatycznych przemysłu lotniczego poprzez inicjatywę Unii Europejskiej RefuelEU Aviation oraz program kompensacji i redukcji emisji dwutlenku węgla dla lotnictwa międzynarodowego (CORSIA). Od 2025 roku nowe przepisy dotyczące zrównoważonych paliw lotniczych (SAF) będą miały znaczący wpływ na branżę lotniczą Regulacje unijne wymagają, aby linie lotnicze wykorzystywały co najmniej 2% SAF od 2025 roku, a ten udział będzie stopniowo zwiększany, osiągając 6% w 2030 roku i 37% w 2040 roku.

Duński inwestor i deweloper energii odnawialnej, European Energy, który obecny jest na polskim rynku od 2007 r. wraz z polskimi partnerami rozpoczyna także współpracę, która będzie skutkowała rozwojem projektów związanych z zielonymi paliwami – e-metanolem i zielonym wodorem.

-Państwa członkowskie UE będą zobowiązane do realizacji ambitnych celów w zakresie produkcji zielonego wodoru w przemyśle, transporcie i w zakresie paliw syntetycznych. Dlatego też na wielu rynkach – w tym także w Polsce –  rozwijamy nowe projekty w tym obszarze – podkreśla Olga Sypuła, Country Manager European Energy w Polsce.

W Polsce już dwie gminy Barwice i Grzmiąca na Pomorzu Zachodnim wyraziły zainteresowanie rozwojem na swoim terenie instalacji wodoru i e-metanolu, podpisując memorandum o współpracy z European Energy w celu rozpoczęcia badania możliwości projektu.

Polska ma ogromny potencjał do rozwoju morskiej energetyki wiatrowej, która może stać się kluczowym elementem naszej przyszłej infrastruktury energetycznej o dużym znaczeniu dla rozwoju naszej gospodarki i polskich firm, które muszą konkurować na rynkach globalnych. W szczególności produkcja zielonych paliw, takich jak wodór, e-metanol, syntetyczne paliwo lotnicze z wykorzystaniem m.in. morskiej energetyki wiatrowej, będzie w stanie zdekarbonizować inne polskie sektory gospodarki, które trudno zelektryfikować tylko zieloną energią elektryczną – wyjaśnia Robert Adamczewski Dyrektor ds. Rozwoju, European Energy Polska

Duńsko-szwajcarska współpraca w obszarze produkcji syntetycznych paliw lotniczych wyznacza światowe trendy w tym zakresie i wskazuje kierunki rozwoju tego sektora. Skalowalna technologia aerobrew firmy Metafuels przekształca metanol produkowany w sposób zrównoważony w paliwo lotnicze. Charakteryzuje się ona wysoką wydajnością energetyczną i ultrawysoką konwersją węgla w paliwo lotnicze przy nawet 90% redukcji emisji w całym cyklu życia w porównaniu z konwencjonalnym paliwem lotniczym. Jako paliwo typu drop-in, technologia ta nie wymaga przeprojektowywania samolotów ani ich zakupu i jest kompatybilna z istniejącą infrastrukturą tankowania.

European Energy rozwija obecnie projekt zakładu w technologii Power-to-X w Padborg, który będzie posiadał trzykrotnie większą wydajność niż obecny zakład Power-to-X w Kassø budowany przez European Energy i Mitsui & Co. Ltd., który jest największym komercyjnym zakładem e-metanolu na świecie.

Zmniejszenie wpływu paliw lotniczych na klimat poprzez energię odnawialną jest ważną częścią zielonej transformacji. Sektor lotniczy, odpowiadający za ponad 2 procent globalnej emisji CO2, jest kolejnym obszarem, w którym zielony metanol poprzez konwersję na syntetyczne paliwo lotnicze może odegrać ważną rolę w dekarbonizacji – mówi Emil Vikjær-Andresen, EVP i szef Power-to-X w European Energy.

Uzasadnienie dla takiej technologii jest jasne. Sektor lotniczy odpowiada za ponad 2% globalnej emisji CO2 – około 800 milionów ton. Jest to dodatek do produkcji innych gazów cieplarnianych i złożonych czynników klimatycznych wynikających z charakteru i wysokości emisji, które, biorąc pod uwagę całkowity wkład w globalne ogrzewanie, stanowią około 3,5%.

Źródło: European Energy